سفره ی آسمانی عقد

شاید امروزه بسیاری از زوج های جوان و اطرافیان آن ها ندانند که معنای چیدن وسایل مختلف بر سر سفره عقد چیست و بر اساس چه منظوری این سفره زیبا گسترده می شود ولی باید دانست که این یک رسم پر معنای قدیمی بوده که متاسفانه امروزه فقط صورت ظاهری آن باقی مانده است.

در ابتدا خوانچه عقد قرار می گیرد که به شکل سفره ی کوچکی است که در آن وسایل مختلف عقد را می چینند. این کلمه متشکل از دو بخش "خوان" به معنی سفره و "چه" به مفهوم کوچک می باشد که بر روی آن وسایل مختلفی چیده می شود از قبیل:

قرآن: که به نشانه ی تایید وصلت الهی و طلب یمن و برکات برای زوجین است.

جا نماز: گواهی بر پایبندی زوجین نسبت به اصول دین الهی اسلام می باشد.

آینه: در صدر سفره برای نگریستن عروس و داماد در آن و صاف گشتن دل های زوجین نسبت به یک دیگر است.

یک جفت شمعدان: با شمع های فروزان به نشانه ی آرزوی روشنایی و گرمی در پیوند عروس و داماد می باشد. 

کله قند: همچنین ساییدن کله قند بر سر عروس و داماد به نیت بارش شادی و شیرینی بر سر آن دو و تداوم زندگی مشترک آن هاست.

نقل: آوردن به نشانه کامیابی و افزایش روزی زوجین در زندگی آینده شان می باشد.

نبات: نماد شیرینی پیوند عروس و داماد بوده که معمولا از نوع اعلای زعفرانی تهیه می گردد.

عسل: به نشانه شیرین کامی و دل آرامی است که با انگشت توسط هر دو جوان در دهان یک دیگر قرار می گیرد.

شیرینی: پیام آور شهد خوشبختی است که بر سر سفره عقد می نشیند.

تخم مرغ: نماد تولد و تداوم نسل بوده که معمولا برای تبرک و تمین بیشتر تعداد آن را بین پنج تا دوازده یا چهارده عدد انتخاب می نمایند.

نان و پنیر: نمایان گر خیر و برکت در خانواده است.

سبزی: بیان گر سلامتی، سر سبزی و خرمی در سفره عقد می باشد.

میوه: نهادن بر سر سفره به منزله بر خورداری عروس و داماد از مواهب رنگارنگ الهی است.

فندق، گردو و بادام: به منزله ی گسترده بودن سفره روزی عروس و داماد و توانمندی آن ها در زندگی آینده شان می باشد.

گل: نمادی از شادابی و طراوت و زیبایی است که گونه سرخ آن به عنوان سنبل عشق در سراسر جهان شناخته می شود.

سکه: برای کسب معاش و روزی بیشتر بر سر سفره قرار می گیرد.

اسپند: همچنین اسپند به نیت دور کردن چشم زخم و بد دلی حسودان نسبت به وصلت جدید آتش داده می شود. این همه تنها گوشه ای از فرهنگ غنی دوران گذشته ما ایرانیان می باشد که متاسفانه امروزه به دلیل مشکلات و مسائل مختلف به بوته فراموشی سپرده شده است.

 
منابع این نوشتار محفوظ است.